W obliczu wysokich oprocentowań kredytów w złotówkach pojawiło się innowacyjne rozwiązanie ustawowe, znane powszechnie jako „wakacje kredytowe CHF”. Mechanizm ten umożliwia osobom zadłużonym w rodzimej walucie zawieszenie obowiązku płatności jednej raty kredytu co kwartał, co staje się prostym środkiem do łagodzenia obciążenia budżetu domowego. Jednak, jeśli jesteś posiadaczem kredytu we frankach, niestety, wakacje kredytowe CHF w tej formie nie mają zastosowania, ponieważ przepisy te nie obejmują zadłużonych w walucie obcej.
Frankowicze jednak nie są pozbawieni swoich szans. Dzięki wsparciu sądów i Trybunału Sprawiedliwości UE, ta grupa kredytobiorców może skutecznie dążyć do całkowitej eliminacji swoich umów kredytowych. Poprzez udzielenie zabezpieczenia w procesie, również oni mogą cieszyć się swoimi własnymi „wakacjami kredytowymi”. To stanowi istotne narzędzie w rękach frankowiczów, umożliwiając im skuteczną walkę o finansowe odciążenie od kredytowych obowiązków.
Frankowicze chętnie pozywają banki niż decydują się na ugody
Dynamiczny wzrost liczby spraw sądowych związanych z kredytami frankowymi obserwuje się od 2019 roku, zwłaszcza po wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie państwa Dziubak. Jednak obecnie to właśnie teraz zauważa się największe zaangażowanie frankowiczów w obronę swoich praw.
Analizy nieoficjalne wskazują, że w trzech pierwszych kwartałach bieżącego roku liczba procesów frankowych wzrosła o ponad 25 tysięcy, co oznacza około 6 tysięcy więcej niż w roku ubiegłym. Szacuje się, że w tym okresie frankowicze zainicjowali ponad 19 tysięcy nowych postępowań. Trzeci kwartał 2023 roku okazuje się szczególnie intensywny, ze wzrostem o prawie 10 tysięcy nowych pozwów, co stanowi najwyższy wynik od początku 2022 roku.
Najwięcej spraw sądowych toczy się obecnie przeciwko bankowi PKO BP, liczbę postępowań szacuje się na około 27 800. Jednak to nie jedyny bank przekraczający liczbę dwudziestu tysięcy spraw sądowych dotyczących kredytów frankowych. mBank ma założonych około 21 700 pozwów, a bank Millennium zanotował około 21 500 procesów. W stosunku do poprzedniego kwartału 2023 roku liczba nowych pozwów wzrosła odpowiednio o prawie 11,8 i ponad 7 procent.
Wzrost zainteresowania procesami sądowymi skutkuje niższym odsetkiem ugód zawieranych pomiędzy frankowiczami a bankami. Choć ugody nigdy nie cieszyły się dużym zainteresowaniem, to jednak zauważalne jest zmniejszenie liczby podpisanych ugód z bankami. W pierwszym kwartale tego roku bankom udało się zawrzeć ugody w około 14 500 przypadkach, podczas gdy w trzecim kwartale 2023 roku liczba ta spadła do zaledwie 8 300. Bank PKO BP zawarł najwięcej ugód, szacując liczbę na około 34 200, bank Millennium podpisał ponad 20 000 ugód, a mBank niespełna 10 000.
Prezentowane statystyki nie napawają banków optymizmem, sugerując, że obecny trend utrzyma się przez jakiś czas. To zjawisko nie jest zaskoczeniem, gdyż już na początku 2023 roku przewidywano, że takie zdarzenia się pojawią. Wszystko to wynika z czerwcowych wyroków Trybunału Sprawiedliwości UE, które jasno stwierdziły, że banki nie mają prawa żądać od kredytobiorców wynagrodzenia za korzystanie z udostępnionego kapitału kredytu. Orzeczenia te zmotywowały kredytobiorców do poszukiwania sprawiedliwości w sądzie.
Wakacje kredytowe CHF — co to takiego?
W obliczu wadliwych umów kredytowych CHF, kredytobiorcy często składają reklamacje, ale banki zazwyczaj nie uwzględniają tych skarg. To zmusza frankowiczów do podjęcia kroków prawnych, co niestety wymaga czasu. Kluczowym momentem, który uwalnia kredytobiorcę od zobowiązań kredytowych, jest korzystny wyrok sądu. Niemniej jednak, dopóki sąd nie wyda orzeczenia, kredytobiorca zazwyczaj musi kontynuować spłatę kredytu. Istnieje jednak rozwiązanie tego niewygodnego dla frankowicza scenariusza: uzyskanie zabezpieczenia.
Wskutek wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE, procedura uzyskania zabezpieczenia w sprawach frankowych stała się bardziej dostępna. Każdy frankowicz będący w sporze z bankiem powinien złożyć stosowny wniosek do sądu. Zabezpieczenie to opiera się na zawieszeniu obowiązku spłaty kolejnych rat kredytu do momentu wydania prawomocnego wyroku. Zabezpieczenie dla kredytobiorcy to swego rodzaju „wakacje kredytowe CHF”. Warto podkreślić, że po uzyskaniu zabezpieczenia bank nie może wypowiedzieć umowy kredytowej ani zgłosić informacji kredytobiorcy do Biura Informacji Kredytowej (BIK).
Należy jednak zauważyć, że niektóre banki, mimo zakazu, zgłaszają frankowiczów do BIK. Wnioskując o zabezpieczenie, kredytobiorca może prosić sąd o nałożenie kary na bank za naruszenie tego zakazu. W sytuacji, gdy bank naruszy ten zakaz, kredytobiorca ma prawo domagać się zapłaty wskazanej przez sąd kwoty.
Procedura uzyskania zabezpieczenia („wakacje kredytowe CHF”) jest możliwa zarówno w przypadku całkowitej spłaty kapitału kredytu, jak i w sytuacji, gdy kapitał nie został jeszcze spłacony. W drugim przypadku obawa o ewentualną dopłatę po unieważnieniu umowy jest uzasadniona, jednak praktyka pokazuje, że ta dopłata często pokrywana jest przez odsetki za opóźnienie, które bank musi zwrócić kredytobiorcy. Należy również zwrócić uwagę na ewentualne przedawnienie roszczenia banku o zapłatę.
Wakacje kredytowe CHF, zainicjowane przez sąd poprzez udzielenie zabezpieczenia, są najbezpieczniejszym rozwiązaniem dla frankowiczów. Alternatywą jest zwrócenie się do banku o oferowane przez niego wakacje kredytowe CHF, jednakże tego drugiego rozwiązania nie zaleca się, ponieważ może prowadzić do dodatkowych kosztów dla kredytobiorcy.
Wakacje kredytowe CHF, czyli zabezpieczenie przychylnie odbierane przez sądy
Po wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczącym zabezpieczenia, sądy coraz częściej przychylnie patrzą na wnioski w tej kwestii, osiągając około 70 procent skuteczności. To ważne orzeczenie wpłynęło pozytywnie na praktyki kancelarii prawniczych, które już przed tym wyrokiem potrafiły uzyskiwać prawomocne zabezpieczenia dla swoich klientów.
Aktualnie możliwe jest uzyskanie zabezpieczenia w zaledwie miesiąc po złożeniu pozwu przez kredytobiorcę, co umożliwia zgodne z prawem zaprzestanie spłaty kredytu.