W dniu 21 marca 2024 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) przeprowadzi posiedzenie dotyczące sprawy o sygn. C-118/23, zainicjowanej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie i wyda wyrok TSUE. Sprawa koncentruje się wokół zgodności z prawem decyzji Bankowego Funduszu Gwarancyjnego (BFG) w kwestii procesu przymusowej restrukturyzacji Getin Noble Banku.
Ogółem ponad 7,5 tys. skarg od poszkodowanych, głównie frankowiczów, trafiło do sądu, co sprawia, że ta wyrok TSUE ma niebagatelne znaczenie. Kwestia zastosowanej formuły restrukturyzacji, polegającej na podziale banku na „zdrową” część (Velo Bank) i zatrzymaniu „toksycznych” produktów w banku rezydualnym, pozbawiła frankowiczów możliwości odzyskania swoich należności.
Wyrok TSUE i stanowisko, jakie zajmie Trybunał, może mieć znaczący wpływ na możliwość poszkodowanych, w tym frankowiczów, w dochodzeniu odszkodowań od Skarbu Państwa. Ostateczny werdykt jest niezwykle istotny w kontekście kontrowersyjnych działań syndyka Getin Noble Banku.
Trybunał będzie musiał odpowiedzieć na cztery pytania prejudycjalne postawione przez WSA w Warszawie, dotyczące zgodności z prawem unijnym decyzji BFG dotyczącej objęcia Getin Noble Banku procesem przymusowej restrukturyzacji. Warto zwrócić uwagę na to, że decyzja Trybunału będzie istotna w ocenie potencjalnych konfliktów interesów wynikających z łączenia funkcji BFG ds. restrukturyzacji banków, nadzoru oraz gwarantowania depozytów, zwłaszcza w kontekście sprzeczności interesów depozytariuszy i kredytobiorców banku.
Formuła restrukturyzacji przyjęta przez BFG spowodowała znaczne szkody dla frankowiczów, uniemożliwiając im odzyskanie należności drogą sądową. Teraz zmuszeni są wystąpić o swoje roszczenia w ramach postępowania upadłościowego, gdzie wysokość masy upadłościowej będzie kluczowym czynnikiem wpływającym na zaspokojenie ich wierzytelności.
Działania syndyka Getin Noble Banku wywołują coraz większe kontrowersje, zwłaszcza w kontekście masowego składania apelacji od wyroków I instancji, które negują ważność umów frankowych. To stało się niezgodne z ustalonym orzecznictwem sądów krajowych oraz TSUE. Co więcej, syndyk proponuje frankowiczom ugody niekorzystne dla nich, uwzględniając waloryzację kapitału, co stoi w sprzeczności z wyrokami Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Oczekiwania ekspertów skupiają się teraz na tym, jaki będzie wyrok TSUE w sprawie zgodności decyzji BFG o przymusowej restrukturyzacji Getin Noble Banku z prawem unijnym. Jeżeli zostaną uznane potencjalne naruszenia przepisów, otworzy to drogę do składania roszczeń odszkodowawczych przez frankowiczów przeciwko Skarbowi Państwa. W rezultacie kluczowe decyzje TSUE mogą mieć dalekosiężne konsekwencje dla poszkodowanych i kształtować przyszłość postępowania roszczeniowego.
Cztery pytania WSA — czego dotyczyły i jak przełożą się na wyrok TSUE?
W trakcie trwającego procesu dotyczącego skargi Rady Nadzorczej Getin Noble Banku przeciwko Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu (BFG), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie skierował cztery pytania prejudycjalne do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE). Odpowiedzi na te pytania mogą zostać udzielone już 21 marca 2024 roku w ramach sprawy C-118/23, co wywołuje zrozumiałe zainteresowanie ze strony wszystkich zainteresowanych stron.
Pierwsze z pytań dotyczy zakresu ochrony prawnej wynikającej z prawomocnego wyroku w postępowaniu skargowym Rady Nadzorczej. Sąd zastanawia się, czy osoby, które nie podjęły decyzji o zaskarżeniu decyzji BFG lub nie złożyły skargi w odpowiednim terminie, będą mogły powoływać się na treść tego wyroku. To zagadnienie jest kluczowe dla potencjalnych zainteresowanych stron, które mogą być dotknięte decyzją BFG.
Drugie pytanie, skierowane do TSUE, koncentruje się na dopuszczalności jednoczesnego rozpoznania wszystkich skarg związanych z decyzją BFG w sprawie restrukturyzacji banku. Czy efektywne rozpatrzenie tych skarg w jednym postępowaniu jest możliwe? To pytanie ma istotne znaczenie dla osób, które zdecydowały się podjąć kroki prawne w związku z decyzją BFG.
Trzecie i czwarte pytania dotyczą zgodności polskich przepisów restrukturyzacyjnych z normami europejskimi. TSUE będzie musiał ocenić, czy połączenie funkcji organu ds. restrukturyzacji, organu gwarantującego depozyty bankowe i kuratora może prowadzić do konfliktu interesów, a także czy taka struktura jest zgodna z obowiązującymi regulacjami UE. Zagadnienia te dotyczą istotnych kwestii prawnych, zwłaszcza w kontekście decyzji BFG o restrukturyzacji Getin Noble Banku.
Wyrok TSUE w sprawie tych pytań będzie kluczowy dla dalszego biegu sprawy oraz może wpłynąć na ochronę praw Frankowiczów i innych zainteresowanych stron w kontekście decyzji BFG o restrukturyzacji Getin Noble Banku. Sprawa ta ma swoje korzenie w skierowanych przez WSA czterech pytaniach prejudycjalnych, wynikających z licznych skarg od poszkodowanych osób, w tym od głównego akcjonariusza, Rady Nadzorczej, frankowiczów, obligatariuszy i akcjonariuszy.
Czy kredytobiorcy frankowi mogą liczyć na odszkodowania od Skarbu Państwa?
Nadchodzące posiedzenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) zaplanowane na 21 marca 2024 roku skupione będzie na sprawie C-118/23, dotyczącej przymusowej restrukturyzacji Getin Noble Banku. Odpowiedzi i wyrok TSUE prawdopodobnie znacząco wpłyną na ocenę zgodności decyzji Bankowego Funduszu Gwarancyjnego (BFG) z obowiązującym prawem unijnym.
W kontekście zbliżającego się posiedzenia, frankowicze, związani z Getin Noble Bankiem, z niecierpliwością oczekują na rozstrzygnięcie. Ich sytuacja jest ściśle związana z decyzją BFG dotyczącą przymusowej restrukturyzacji, która praktycznie uniemożliwiła im odzyskanie należności drogą sądową. BFG dokonał podziału banku, tworząc Velo Bank jako bank pomostowy, przenosząc do niego „zdrowe” produkty i pozostawiając „toksyczne” w banku rezydualnym, który ogłosił upadłość w lipcu 2023 roku i obecnie jest zarządzany przez syndyka masy upadłościowej, Marcina Kubiczka.
Decyzje związane z przymusową restrukturyzacją i upadłością banku pozbawiły frankowiczów możliwości odzyskania nadpłat wynikających z abuzywnych klauzul przeliczeniowych. Procesy egzekucyjne stały się niemożliwe, a wierzytelności muszą teraz być zgłaszane w postępowaniu upadłościowym, gdzie zaspokojenie zależy od dostępnej masy upadłościowej. Jednak jako wierzyciele stojący w długiej kolejce, frankowicze mogą napotkać trudności w odzyskaniu swoich środków.
Należy również zwrócić uwagę na kontrowersje wokół działań syndyka masy upadłościowej, Marcina Kubiczka, którego decyzje budzą coraz większe wątpliwości co do racjonalnego zarządzania majątkiem banku oraz podejmowania działań na rzecz frankowiczów i innych wierzycieli. Pomimo istniejącego orzecznictwa sądów krajowych i TSUE, który stwierdza nieważność umów frankowych, syndyk systematycznie składa apelacje od wyroków I instancji, generując duże koszty dla banku w stanie upadłości. Równocześnie oferuje frankowiczom ugody i domaga się od nich zapłaty waloryzacji kapitału.
Nadchodzące posiedzenie TSUE stawia kluczowe pytanie — czy decyzja BFG o przymusowej restrukturyzacji była zgodna z przepisami prawa unijnego? Odpowiedź na to pytanie będzie miała ogromne znaczenie dla frankowiczów, którzy mogą mieć szansę na odszkodowania od Skarbu Państwa, jeśli tylko wyrok TSUE będzie korzystny dla frankowiczów i uzna naruszenie przepisów. Oczekiwania wobec wyroku w sprawie C-118/23 są ogromne, a jego wynik będzie decydujący dla losów wielu poszkodowanych.
